Το Δωμάτιο Αυτό θα Ξέρει Μόνο

Δύο είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καινούριου μου δωματίου. Το πρώτο είναι ότι σε 50 μέτρα απέναντι βλέπω... το παλιό μου δωμάτιο. Όταν ήμουν στο παλιό στο τωρινό δωμάτιο έμενε κάποιος πολύ κρυψίνος, που είχε συνεχώς τις κουρτίνες κλειστές. Άρα δεν έβλεπε ποτέ εμένα να χτυπάω το γραφείο, να γυρίζω πέρα δώθε σαν την άδικη κατάρα, να ... ορισμένες φορές.

Το παλιό δωμάτιο είναι σαν το δωμάτιο του Δάντη (είτε του Χρήστου είτε η πραγματική κόλαση του Δάντη). Αφηνοντάς το σκότωσα την ελπίδα μέσα μου και πιστεύω πως άλλαξα ρότα. Αλλά θα το βλέπω πάντα απεναντί μου για να θυμάμαι.... Όταν έρθει ο καινούριος κάτοικος του θα πάω να τον γνωρίσω. Και να του πω πως αν ακούσει ένα πνεύμα να ζητάει γαλήνη είναι η ελπίδα που πέθανε. Και απλά μένει να της κάνω τα σαράντα...

Γυρνάμε στα παλιά καλά έτη. Βλέποντας το κουπόνι της Τρίτης με έπιασε ίλιγγος. Παιχνίδια να φαν και οι κότες μόνο που την εβδομάδα πριν την Αθήνα έχει μόνο διάβασμα, άντε και το πάρτυ της Βαλένθια στα στιγμιότυπα. Παίζω σήμερα και το επόμενο ραντεβού είναι στο god damn city. Και πάιζω 2 χηνάρια. Γουεστ Χαμ - Αστον Βίλα και Ιωνικός-Καλαμαριά....

Το δωμάτιο αυτό θα ξέρει μόνο πως έφτασα γυμνός στον πόνο,
το δωμάτιο αυτό θα ξέρει μόνο ότι δεν φανταστηκές ποτέ...

Η Ελπίδα Πεθαίνει Πάντα Πρώτη

Καθώς μου είχε πέσει το νεφρί κουβαλώντας τα πράγματα στο καινούριο μου δωμάτιο, το μαγευτικό απόγευμα στο Μπέρμιγχαμ μου ταρακούνησε τον εγκέφαλο. Όσο μόνος και αν νιώθω, όσο μακρύ και αν φαίνεται τούτο το μονοπάτι η γαλήνη που δίνει αυτή η άπλα σε συνδυασμό με το πράσινο και το ατελείωτο γαλάζιο τροφοδοτεί εκ νέου τις μπαταρίες.

Σκότωσα την ελπίδα μέσα μου. Την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο όπως και αν το μεταφράσει κανείς. Δεν είμαι το κέντρο του κόσμου και ούτε πρόκειται να γίνω ποτέ. Οι συγκυρίες μπορεί να φαίνονται δυσμενείς όμως είναι απλά λάθος γεγονότα σε λάθος στιγμές. Ποιες είναι οι δικές μου ευθύνες που δεν έχω πάει ποτέ διακοπές με κάποιον φίλο μου (εκτός μιας φοράς στα Κύθηρα)? Ποιες είναι οι ευθύνες μου κάποια συγκεκριμένα άτομα δεν πρόκειται να με πάρουν ποτέ σοβαρά? Πολλές οι λίγες οι ευθύνες πάντα πίστευα πως η καλή διάθεση (και η γαμιόλα η ελπίδα) μπορεί να εξισορροπήσει τα αρνητικά κύματα.

Όνειρο απατηλό. Η ελπίδα ήταν το προσωπικό μου άλλοθι. Πλέον έκανα το πρώτο βήμα. Την σκότωσα...

Η Γουόλσολ είναι σε καλή κατάσταση και με 2.5 μέσα στην Γκρίσμπι που ψάχνει στα αζήτητα για δανεικό επιθετικό είναι πολύ καλή περίπτωση.

Το ίδιο και η Σάντερλαντ που αποκλείω να χάσει από μια Ντέρμπυ που ακροβατεί ανάμεσα στα όνειρα των οπαδών της, την θλιβερή οικονομική κατάσταση της που την οδηγεί να δανείζει έμπειρα παικτάκια δω και εκεί για κανά ψωροκόμματο, και το γενικά μέτριο έμψυχο δυναμικό της. Ο Κιν είναι άπειρος ακόμα στην Τσάμπίονσιπ αλλά είναι ακόμα νωρίς για να τον ξενερώσουν οι παίκτες του συν ένα σωρό άτομα που ήρθαν τις τελευταίες 10 μέρες στο στάδιο του Ήλιου.

Τέλος η Ντονκάστερ με την Τζίλιγχαμ είναι ένα παιχνίδι που με χαλάει η απόδοση του άσσου αλλά θα το έχω στα υπόψη μου μέχρι την τελική στιγμή. Έχοντας πάει κουβά από την Ντονκάστερ μετά το τελικό του Μουντομπάσκετ κάθισα και την μελέτησα λίγο και γενικά την θεωρούν παρεξηγημένη ομάδα που έχει φόντα για τα Πλέι οφ. Η άμυνα της Τζίλιγχαμ έχει φουρτούνες και με την Ντονκάστερ στα φόρτε της η θα τα φάνε νωρίς η θα κλειστούν πίσω και ζήσε μάη μου....

Παοκάρα διπλό.... Δυσαρεστήθηκε ο Πρωθυπουργός με τις φασαρίες στην ΔΕΘ. Μωρέ τι μας λες... Όταν έταζες τον ουρανό στα άστρα σε αυτά τα παιδιά ενός κατώτερου θεού και σε ψήφιζαν οι ηλίθιοι ήταν καλά. Τώρα πάρε .... Άντε να μην σου πω τι να πάρεις. Ντουμιτρέσκου τσαμπουκαλεμένος, Ριβάλντ0 έξω, επίστροφή του παλτού (ίσως το μεγαλύτερο στοιχείο) και κυρίως μια ωραία παγίδα για να χρεωθούν οι φουκαράδες στα προποτζίδικα και να νομίζει η συμπρωτεύουσα ότι υπάρχει ακόμα στον χάρτη....

Και ένα στάνταρ για μακροχρόνια.... Αποτελέσματα Θρύλου στην Ευρώπη.... 4 ήττες 2 ισοπαλίες και του χρόνου έρχεται ο στόλος για νέες γενιές κακομοίρηδων ....

Πιπώνοντας τις Γκάιντες

Το Σκωτσέζικο πρωτάθλημα έχει μια ιδιόμορφη κατάρα. Είναι λίγο χειρότερο από το ελληνικό. Και όμως η εθνική κατά διαστήματα κάνει μικρές υπερβάσεις.

Αυτή η εθνική Σκωτίας είναι έτοιμη για την υπέρβαση. Όχι βέβαια επειδή νίκησε 6-0 τα Φερόε το Σάββατο ούτε γιατί βρίσκεται σε εύκολο όμιλο (κάθε άλλο). Αλλά επειδή το έχουν όλοι πιστέψει και πάνε σήμερα στην Λιθουανία για ένα καθαρό διπλό. Άλλωστε μετά το αναπάντεχο 1-1 στην Νάπολη το Σάββατο και την ρεβάνς του μουντιάλ σήμερα οι σκωτσέζοι έχουν μια χρυσή ευκαιρία να ξεφύγουν σήμερα. Και θα το κάνουν απέναντι σε μια χώρα της οποίας 5 βασικοί παίχτες παίζουν στην Σκωτσέζικη Πρέμιερσιπ. Για να καταλάβετε και το επίπεδο της Σκωτσέζικης λίγκας.

2.6 και τα μυαλά στα κάγκελα....

Το Πραγματικό Νέο Άλάμο

Παπάρια Άλαμο ήταν το προηγούμενο ποστ. Το νέο Άλαμο επιτελέσθηκε μόλις πριν λίγες ώρες από την 52η πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια πισώπλατη μαχαιριά που αφού έγινε εναντίον των αλματοφόρων πριμαντόνων του ΝΒΑ ίσως να μπορεί να γίνει και αλλού.

Τώρα πια δεν υπάρχει επιστροφή. Κερδίστε το χρυσό και ρίξτε λίγο ζάχαρη στη εμποτισμένη απο πληγές και ανοησία Ελληνική κοινωνία. Τα παιδιά φτιάξαν το μέλλον τους κάνοντας την δουλειά τους και το κέφι τους με βάση το αστείρευτο ταλέντο τους και όχι με την ελληνική ψυχή και άλλες εθνικιστικές παπαριές. Η Ελλάδα θα συνεχίσει σαν άλλη Ανατολική Γερμανιά να κρύβει πίσω από άρτους και θεάματα τον καρκίνο που την έχει καθηλώσει στην διαπλανητική εντατική. Και όσες μαριονέτες και αν συγκεντρωθούν στην κάθε Ομόνοια για το κάθε 'γαμημένο' είναι ανίκανοι να καταλάβουν ότι τέτοιου είδους επινίκια είναι το τελευταίο αποκούπι μέσα στην καθημερινή τους μιζέρια.

Ένα Χαίρε στον Παναγιώτη.... Αυτή την αδάμαστη ψυχή... Όσο μυξόκλαιγε σαν παίκτης στους διαιτητές τόσο σοβαρός είναι σαν προπονητής. Γηράσκω αεί διδασκόμενος...

Είναι υπέροχο ότι δεν ξεχωρίζω ούτε ένα παίκτη σαν κορυφαίο γιατί όλοι βάλανε απίστευτα λιθαράκια. Απλά ο Σοφοκλής με την απέραντη μάζα και καύλα του με ανάγκασε να ουρλιάζω και να ακούγομαι σε ένα χώρο που αν ρωτήσεις τους 9 στους 10 τι είναι η σπυριάρα θα σου πουν κολοκυθάκι ενώ η συμπαθειά μου για τον Παπαλουκά είναι απεριόριστη....

Δεν σας ευχαριστώ.... απλά σας θαυμάζω

Υ.Γ1: Καθώς το μπλογκ πλέον έχει μονοδιάστατο χαρακτήρα θα προχωράω ακόμα και με προσωπικές αιχμές. Θέμα 1: Στην Αθήνα υπάρχουν κάτι σούργελα (με ονοματεπώνυμο) που την μία το παίζουν σοσιαλιστές την άλλη εθνικόφρονες και την τρίτη μεταφέρουν ατάκες Λιακόπουλου (ανταποκρινόμενοι στην επανεμφάνιση των βλακόσαυρων στα μουσεία φυσικής ιστορίας). Αυτά τα σούργελα δεν ενοχλούνται από το μαύρο χρώμα του Σοφοκλή στην εθνική ή απλά ανοίγουν κάθε φορά το στόμα τους γιατι απλά βαριούνται να πάνε μέχρι την τουαλέττα να ανοίξουν τίποτε άλλο???? Ρητορική ερώτηση αλλά για μένα που είμαι μαλάκας κρίσιμη.... Κάποιοι βέβαια παρακολουθούν απλά τα γεγονότα.... Δεν παίρνουν ποτέ θέση...

Υ.Γ2: Προκύπτει από το πρώτο.... Θα ρθει η μέρα που αυτοί οι βλακόσαυροι θα τρέχουν στην Ομόνοια όχι για να πανηγυρίσουν αλλά για να διαμαρτυρηθούν που δεν τους σέβεται κανείς.... Ελπίζω να έχω ακόμα ανθρωπιά μέσα μου και να μην τους κοροιδεύω τότε.... Τώρα δεν τους κοροϊδεύω... Απλά τους αναφέρω σαν παράδειγμα αποφυγής γιατί εμένα με βοήθησε έμμεσα η δική τους παρακμή.

Υ.Γ3: Σήμερα έχει μόνο Μάκλσφιλντ... Αύριο θα πάω να δω την Κρου στην τηλεόραση και δεν θα παίξω τίποτα αλλά σήμερα θα πάω για το χ2 με μεγαλύτερο ποντάρισμα στο διπλό της Μάκλσφιλντ καιι το Χ καβαντζοκατάσταση....

Το Νέο Άλαμο

Ο Σκωτσέζος εκφωνητής είχε δίκιο. Μόνο που κάθε γκολ του Σέζαρ ήταν το κερασάκι στο ταμείο μιας απίστευτης παικτικά εβδομάδας. Ευχαριστώ τα παλληκάρια της Ρέξαμ και κατά δευτέρον λόγω της Άεκ για το μεγαλύτερο μεσοβδαμαδιάτικο (και έξυπνο) ταμείο τουλάχιστον των 2 τελευταίων ετών...

Αποφάσισα να προχωρήσω σε πρόωρη μελέτη γιατί και είμαι φτιαγμένος να μάθω νέα των ομάδων αλλά κυρίως γιατί ψάχνω απλά 2 ματσάκια να ποντάρω και να καθαρίσω.

Και τα βρήκα...

Λέστερ - Σάουθεντ Χ2: Όταν πριν 2 βδομάδες είχα παίξει την Λέστερ χ με την Κόβενρυ και μου έκατσε θυμάμαι ακριβώς τα λόγια του εκφωνητή. "I hope the chairman and the board will decide to strenthen the team otherwise it may be a very boring year". Όχι η Λέστερ δεν ενισχύθηκε και ναι η Σάουθεντ μετρά 2 σερί νίκες μετά την σφαλιάρα από την ΚΠΡ. Ενώ απέρριψε μια εντυπωσιακή πρόταση της Πρέστον για τον επιθετικό της που ήταν από τους κορυφαίους της ανόδου πέρυσι. Η Λέστερ λέω ότι θα ψάχνει για προπονητή το Σάββατο το απόγευμα.

Αυτή όμως που θα ψάχνει (αν δεν ψάχνει ήδη) είναι η Μακλσφιλντ. Αυτή η αχαρακτήριστη άμυνα παίρνει τις πατσαβούρες μία μία και αντιμετωπίζει μια Γουίκομπ που επίσης έρχεται από 2 νίκες (απέκλεισε και την Σουόνσι στο Κάρλινγκ Καπ) με τον κορυφαίο της επιθετικό να την έχει βγάλει και να σκουπίζει τους αγωνιστικούς χώρους με 4 γκολ στις 2 νίκες. Θα κάνει πάρτυ με την κακομοίρα την Μακλσφιλντ. Λυπάμαι να τα βάζω με τους νεκρούς αλλά σε απόδοση 2.37 το κάνω άνετα...

Θα μελέταγα και τα χ2 των Ντέρμπυ και Ρόδεραμ αλλά η Ντέρμπυ δεν με πάει και πολύ ενώ η Ρόδεραμ παίζει με την πιο αλλοπρόσσαλη ομάδα της Αγγλίας, την Μπράντφορντ.

2.37 (Γουίκομπ) και χ2 (3.4-4) η Σάουθεντ είναι γαμώ τις αποδόσεις και για λίγα και για πολλά βαλάντια...

Η ΚΠΡ έχει απουσίες αλλά ελπίζω να αποδόσει τα δέοντα και να με κεράσει μικα μπύρα με τις 3 λίρες που έβαλα στο οβερ...

Δύσκολοι Καιροί για Πρίγκηπες

Με το ένα πόδι στους 4 και με την Αμερική να καραδοκεί το Μουντομπάσκετ έχει αποκτήσει μια επική διάσταση ακόμα και αν δεν έχω σει ούτε μια φάση.

Βεβαίως δεν ανησυχώ καθώς αν τυχόν φτάσουν τελικό τότε θα βγουν αναμνηστικά ντι βι ντι με πειρατικά, καραβοκύρηδες, βάλτο αγόρι μου, και άλλες μεταμοντέρνες αηδίες.

Όμως επειδή αυτή η ομάδα κάνει μια μεγάλη υπέρβαση οφείλω να καταθέσω μια άποψη. Γυρνώντας από την παμπ στο τέλος του ημιχρόνου με την Αγγλία στο ποδόσφαιρο αναρωτιόμουν γιατί έβριζα αυτά τα κακόμοιρα πλάσματα, όταν εκτός των άλλων τους είχα δώσει άφεση αμαρτιών το 2004, για το γεγονός ότι ξεφτύλισαν την εθνική.

Τι να καναν δηλαδή. Οι εποχές των γιουρουσιών και των ταμπουριών φύγαν ανεπιστρεπτί. Στην εποχή του ηλεκτρονικού πολέμου το καριοφύλλι εμπεριέχει έναν αγνό ρομαντισμό αλλά δεν συνίσταται για σοβαρή μάχη. Αυτό που έγινε στην Πορτογαλία ήταν πιο απίθανο από το να γίνει η σύζευξη των πλανητών του ηλιακού συστήματος.

Η εθνική μπάσκετ όμως δεν είναι έτσι. Μπορεί να βαριέμαι αφόρητα το άθλημα, που ακόμα και ραδιοφωνικά το ματς της τουρκίας με κούρασε σε εκνευριστικό βαθμό, αλλά αυτά τα παιδά το ξέρ0υν καλά. Και είναι ευκαιρία να κάνουν το απίστευτο, το οποίο θα έχει μεγάλυτερη αξία από την κάθε Πορτογαλία. Γιατί θα είναι αποτέλεσμα ταλέντου και δουλειάς και όχι συγκυριών. Λυπάμαι για τους γκουμομπασιναχαριστεοζαγοράκηδες αλλά δεν είναι η κεφαιουχική τους αξία στο παγκόσμιο εμπόριο του ποδοσφαίρου που με αναγκάζει να τους υποτιμώ. Είναι απλά ότι το 80% αυτών είναι για τα μπάζα σαν ποδοσφαιριστές. Και το άλλο 20% είναι καλοί έως ίσως αρκετά καλοί.

Η σελίδα της Φιμπα για το Μουντομπάσκετ λέει γλαφυρά "ελάτε να θαυμάσετε τους αστέρες του παγκοσμίου μπάσκετ" και αναφέρει σχεδόν όλους όσους παίζουν στο ΝΒΑ είτε είναι αγκολέζοι είτε παναμέζοι είτε κινέζοι. Ούτε ένας έλληνας και ας είναι πρωταθλητές Ευρώπης.

Κάντε με μπασκετόφιλο μια για πάντα. Κάντε το όνειρο πραγματικότητα. Κατεβείτε και παίξτε με αυτά τα μαύρα θηρία και στείλτε τα πίσω στις φυτείες να μετράνε τα αστέρια και βάλτε ελληνικό ραπ να το ακούνε και να τρέχουν. Δεν υπάρχει τίποτα που να έχω ονειρευτεί στη ζωή μου όσο μια τέτοια νίκη. Και ας μην την δω τώρα... Θα την βλέπω μετά κάθε μέρα μέχρι να σβήσω τα μάτια μου.

Και αν όχι... Κανένα πρόβλημα... Τουλάχιστον εσείς ξέρετε να παίζετε, έστω και αυτό το αντιπαθητικό (κατ' εμέ) μπάσκετ.

Τριφυλλιακού το Ανάγνωσμα

Ξεκίνησε λοιπόν. Όσο και αν μου φαίνεται γελοίο η Εθνική Μπάσκετ να αποδίδει εξαιρετικά στην Ιαπωνία και εγώ να γράφω για τα ποδοσφαιρικά παρλιακά, θα το κάνω. Γιατί είναι και μια ευκαιρία να βγάλω τον προσωπικό μου πόνο.

Σαλπιγγίτιδα στον Παναθηναϊκό, Σάλπιγκ0λ, Μόνο για τις σαλπιγγες της Ιεριχούς δεν άκουσα ακόμα τίποτα. Το πόσο ανύπαρκτοι είναι όλοι οι αθλητικοί δημοσιογράφοι είναι μια παλιά ιστορία.

Στην απονομή του τελευταίου βαζελικού πρωταθλήματος διαχώρισα την θέση μου από όλους αυτούς που όταν διαβάζουν αθλητικές εφημερίδες μένουν μόνο στον χαβαλέ και την προσωπική τους αγαλλίασα ανάλογα με το αν το γλείψιμο στους ίδιους (τους οπαδούς), την ομάδα, την φανέλα, την Κάρτσωνα που αν ήθελε έκανε τον Μιχαλάκη άλογο και άλλα συναφή καλύπτει τα ψυχικά τους κενά.

Ξεκίνησα να πηγαίνω τακτικά γήπεδο όταν ο Μπασινάς μάθαινε να παίζει μπάλλα (εις βάρος της ομάδας αλλά κατ' επιλογή της). Το να διαχωρίζω την θέση μου στο φινάλε του Μπασινά (σχεδόν) δεν σημαίνει ότι εγώ είμαι κολλημένος, συντηρητικός ή ότι παύω να ασχολούμαι στην Μετά-Μπασινά επ0χή.

Σημαίνει όμως ότι όσοι πορευτήκαμε μαζί έχουν πολύ κοντή μνήμη. Ναι, η εκάστοτε ομάδα είναι πάνω από οποιονδήποτε παίκτη. Αλλά οι παίκτες είναι οι φετινοί καρποί του κάθε χωραφιού. Κάθε χωράφι έχει καλές και κακές σπορές. Προσπαθώ να καλλιεργήσω μεθοδικά για την καλή σπορά αλλά δεν σημαίνει ότι αποκηρύττω τις κακές σπορές. Στην χειρότερη, αυτές αποτελούν το λίπασμα που θα μεστώσει τα μελλοντικά επιτεύγματα.

Στην ΠΑΕ τριφυλλιακός όμως, ούτε έγινε ποτέ μεθοδική καλλιέργεια ούτε υπήρξε ποτέ σεβασμός στην ιστορία της ομάδας και των οπαδών της. Αντίθετα η αυλή του προέδρου, πεπειραμένη στις δημόσιες σχέσεις, έκανε τουμπεκί ψιλοκομμένο τα στραβά η επέρριιπτε την ευθύνη (και σωστά άλλοστε) στους καρμίρηδες του Πειραιά.

Αλλά ούτε αυτό δεν έκανε με σεβασμό... Τελικά όμως πλέον ξέρω... Δεν είναι θέμα σεβασμού. Απλά είναι ανίκανοι. Είναι ένα μάτσο γιάπηδες σφουγγοκωλάριοι που ελέγχουν βάσει συναισθήματος όσους διαβάζουν τα πράσινα χαρτιά τουαλέττας των περιπτέρων. Είναι αυτοί που με απομόνωσαν και όχι εγώ πους τους απαρνήθηκα. Εγωιστικό ξεγωιστικό οφείλετε:

Να απαντήσετε ρε νούμερα..........

1) Γιατί η ομάδα της Ριζούπολης δεν προστατεύτηκε αφού όλοι ξέρουμε τι έκαναν τα ερυθρόλευκα τσόλια στο γήπεδο?

2) Ποια ήταν τα καθίκια που πολιόρκησαν την Παιανία την επόμενη μέρα?

3) Δεν βασίζεστε στην μαλακία του πράσινου λαού όταν χρόνια μετά μιλάτε για τους δειλούς της Ριζούπολης? Έτσι αντιμετωπίζουν οι άντρες τις δυσκολίες κύριε Στράτο?

4) Γιατί χαριεντίζεστε με τον αιώνιο και κάνετε ροκοκό την Παράγκα? Μήπως γιατί τελικά είστε και σεις μια από τα ίδια σκατά?

5) Γιατί βαφτίζετε αντιπαναθηναικό όποιον δεν πάσχει από αμνησία (κάποιες από αυτές τις ερωτήσεις είναι καθαρά ρητορικού χαρακτήρα. Ο αναγνώστης του Ντέρμπυ δεν ξέρει πόσο κάνει 2+2 επομένως δεν τίθεται ζήτημα απάντησης)

6) Γιατί κανείς δεν εξηγεί πως περάσαμε στην μετά-Φιλιππίδη εποχή. Η πολιτική του παρακολουθούμε την διαπλοκή (παράγκα), απολαμβάνουμε την μαλακία που μας δέρνει δεν μπορεί να ήταν μόνο δική του απόφαση.

7) Τι σας κάνει να πιστεύετε πως με το να έχετε τον Σουφλιά να σας κάνει υποκλίσεις και χωρατά κερδίζετε στην συνείδηδη του νορμάλ οπαδού? Ο Ελαιώνας είναι μια βρώμικη ιστορία όπως οτιδήποτε που απαιτεί μεγάλα κεφάλαια στην Ελλάδα.

Η απάντηση του αναγνώστη του Ντέρμπυ (και όχι μόνο του Ντέρμπυ ενίοτε) σε όλα αυτά.... Ο ΠΑΟ (και ο ΟΦΗ) να κερδίζουν και όλοι οι άλλοι να πάνε να .... Αλλά όχι κύριοι .... Τέλος ... Δεν θα γλύφω εκεί που έφτυνα τόσο καιρό. Ό Παπαδάκος, ο Ευθυμιάδης, Ο Μποροβήλος με γέμισαν παιδικά τραύματα και εσείς αλλαξοκωλιάζεστε με τους φροϋδικούς αυτουργούς τους.

Δεν λέω ότι είμαι ο απόλυτος εκφραστής της Παναθηναικής ιδέας αλλά όλοι εσείς ούτε καν μυρωδιά έχετε πάρει τι παίζει...

Μακάριοι οι πτωχοί (βάζελοι) τω πνεύματι

Υ.Γ: Ρε Πέτρο τόσο καιρό ο φίλαθλος έχει στο εξώφυλλο παλιά κείμενα του Παρασκευά και δεν έχεις πάρει τίποτα πρέφα... Τι σε έχω κατάσκοπο.

Ανυπέρβλητε Ρίμπο

Όταν ο Ζακ Ντομινίκ κατέβηκε από τον Όλυμπο να δώσει λίγη χαρά στους φτωχούς ετούτης της γης ήμουν ο πιο μακάριος άνθρωπος. Όταν ο αντίστοιχος ποδοσφαιρκός Ντομινίκ πήγε στον αιώνιο ήμουν λάβρος στα σχόλια. Συνταξιούχος, θα κολλάει ένσημα, φίλος του τζιο του περιπατητή και άλλα τέτοια.

Για άλλη μια φορά με ταπείνωσε. Τα 2 γκολ με την Ξάνθη είναι 100 χρόνια μπροστά. Ανυπέρβλητε Ρίμπο είναι κρίμα που παίζεις σε αυτό το σωματείο αλλά κανείς δεν μπορεί να σου πει τίποτα. Ούτε και αυτοί που λένε ότι είσαι παπούς για το τσάμπιονς λιγκ. Είσαι τεράστιος...

Μια παρόμοια κίνηση αυτής του Σαλπιγγίδη στο 0-1 δεν την έκανε ο Κύπριος προδότης 3 ολόκληρα χρόνια. Για να μην αναφερθώ στο κυνήγι του 0-2. Το μόνο κυνήγι που έκανε ποτέ ο μιχαλάκης εκτός από το να βολοδέρνει στο κέντρο (που από την ανικανότητα να παραδεχθώ τι παλτό ήταν, το ονόμαζα βοήθεια στους αμυντικομέσους) ήταν του Βενετίδη στο κάψιμο της λεωφόρου. Επιτέλους ένας παίκτης που δεν μιλάει αλλά παίζει....

Υ.Γ: Καλά αυτοί οι οπαδοί του αιγάλεω γιατί έχουν πάντα ελληνική σημαία???? Είναι σαν να ρωτάω γιατί η Ελλάδα δεν θα πάψει ποτέ να είναι ένα μαλακισμένο κράτος??? Γιατί έτσι... Πότε χέζει η Κλάρα παρεπιπτόντως????