Τριφυλλιακού το Ανάγνωσμα

Ξεκίνησε λοιπόν. Όσο και αν μου φαίνεται γελοίο η Εθνική Μπάσκετ να αποδίδει εξαιρετικά στην Ιαπωνία και εγώ να γράφω για τα ποδοσφαιρικά παρλιακά, θα το κάνω. Γιατί είναι και μια ευκαιρία να βγάλω τον προσωπικό μου πόνο.

Σαλπιγγίτιδα στον Παναθηναϊκό, Σάλπιγκ0λ, Μόνο για τις σαλπιγγες της Ιεριχούς δεν άκουσα ακόμα τίποτα. Το πόσο ανύπαρκτοι είναι όλοι οι αθλητικοί δημοσιογράφοι είναι μια παλιά ιστορία.

Στην απονομή του τελευταίου βαζελικού πρωταθλήματος διαχώρισα την θέση μου από όλους αυτούς που όταν διαβάζουν αθλητικές εφημερίδες μένουν μόνο στον χαβαλέ και την προσωπική τους αγαλλίασα ανάλογα με το αν το γλείψιμο στους ίδιους (τους οπαδούς), την ομάδα, την φανέλα, την Κάρτσωνα που αν ήθελε έκανε τον Μιχαλάκη άλογο και άλλα συναφή καλύπτει τα ψυχικά τους κενά.

Ξεκίνησα να πηγαίνω τακτικά γήπεδο όταν ο Μπασινάς μάθαινε να παίζει μπάλλα (εις βάρος της ομάδας αλλά κατ' επιλογή της). Το να διαχωρίζω την θέση μου στο φινάλε του Μπασινά (σχεδόν) δεν σημαίνει ότι εγώ είμαι κολλημένος, συντηρητικός ή ότι παύω να ασχολούμαι στην Μετά-Μπασινά επ0χή.

Σημαίνει όμως ότι όσοι πορευτήκαμε μαζί έχουν πολύ κοντή μνήμη. Ναι, η εκάστοτε ομάδα είναι πάνω από οποιονδήποτε παίκτη. Αλλά οι παίκτες είναι οι φετινοί καρποί του κάθε χωραφιού. Κάθε χωράφι έχει καλές και κακές σπορές. Προσπαθώ να καλλιεργήσω μεθοδικά για την καλή σπορά αλλά δεν σημαίνει ότι αποκηρύττω τις κακές σπορές. Στην χειρότερη, αυτές αποτελούν το λίπασμα που θα μεστώσει τα μελλοντικά επιτεύγματα.

Στην ΠΑΕ τριφυλλιακός όμως, ούτε έγινε ποτέ μεθοδική καλλιέργεια ούτε υπήρξε ποτέ σεβασμός στην ιστορία της ομάδας και των οπαδών της. Αντίθετα η αυλή του προέδρου, πεπειραμένη στις δημόσιες σχέσεις, έκανε τουμπεκί ψιλοκομμένο τα στραβά η επέρριιπτε την ευθύνη (και σωστά άλλοστε) στους καρμίρηδες του Πειραιά.

Αλλά ούτε αυτό δεν έκανε με σεβασμό... Τελικά όμως πλέον ξέρω... Δεν είναι θέμα σεβασμού. Απλά είναι ανίκανοι. Είναι ένα μάτσο γιάπηδες σφουγγοκωλάριοι που ελέγχουν βάσει συναισθήματος όσους διαβάζουν τα πράσινα χαρτιά τουαλέττας των περιπτέρων. Είναι αυτοί που με απομόνωσαν και όχι εγώ πους τους απαρνήθηκα. Εγωιστικό ξεγωιστικό οφείλετε:

Να απαντήσετε ρε νούμερα..........

1) Γιατί η ομάδα της Ριζούπολης δεν προστατεύτηκε αφού όλοι ξέρουμε τι έκαναν τα ερυθρόλευκα τσόλια στο γήπεδο?

2) Ποια ήταν τα καθίκια που πολιόρκησαν την Παιανία την επόμενη μέρα?

3) Δεν βασίζεστε στην μαλακία του πράσινου λαού όταν χρόνια μετά μιλάτε για τους δειλούς της Ριζούπολης? Έτσι αντιμετωπίζουν οι άντρες τις δυσκολίες κύριε Στράτο?

4) Γιατί χαριεντίζεστε με τον αιώνιο και κάνετε ροκοκό την Παράγκα? Μήπως γιατί τελικά είστε και σεις μια από τα ίδια σκατά?

5) Γιατί βαφτίζετε αντιπαναθηναικό όποιον δεν πάσχει από αμνησία (κάποιες από αυτές τις ερωτήσεις είναι καθαρά ρητορικού χαρακτήρα. Ο αναγνώστης του Ντέρμπυ δεν ξέρει πόσο κάνει 2+2 επομένως δεν τίθεται ζήτημα απάντησης)

6) Γιατί κανείς δεν εξηγεί πως περάσαμε στην μετά-Φιλιππίδη εποχή. Η πολιτική του παρακολουθούμε την διαπλοκή (παράγκα), απολαμβάνουμε την μαλακία που μας δέρνει δεν μπορεί να ήταν μόνο δική του απόφαση.

7) Τι σας κάνει να πιστεύετε πως με το να έχετε τον Σουφλιά να σας κάνει υποκλίσεις και χωρατά κερδίζετε στην συνείδηδη του νορμάλ οπαδού? Ο Ελαιώνας είναι μια βρώμικη ιστορία όπως οτιδήποτε που απαιτεί μεγάλα κεφάλαια στην Ελλάδα.

Η απάντηση του αναγνώστη του Ντέρμπυ (και όχι μόνο του Ντέρμπυ ενίοτε) σε όλα αυτά.... Ο ΠΑΟ (και ο ΟΦΗ) να κερδίζουν και όλοι οι άλλοι να πάνε να .... Αλλά όχι κύριοι .... Τέλος ... Δεν θα γλύφω εκεί που έφτυνα τόσο καιρό. Ό Παπαδάκος, ο Ευθυμιάδης, Ο Μποροβήλος με γέμισαν παιδικά τραύματα και εσείς αλλαξοκωλιάζεστε με τους φροϋδικούς αυτουργούς τους.

Δεν λέω ότι είμαι ο απόλυτος εκφραστής της Παναθηναικής ιδέας αλλά όλοι εσείς ούτε καν μυρωδιά έχετε πάρει τι παίζει...

Μακάριοι οι πτωχοί (βάζελοι) τω πνεύματι

Υ.Γ: Ρε Πέτρο τόσο καιρό ο φίλαθλος έχει στο εξώφυλλο παλιά κείμενα του Παρασκευά και δεν έχεις πάρει τίποτα πρέφα... Τι σε έχω κατάσκοπο.