Τι Κουβάς τι Κουμπαράς

Sunday, September 10, 2006

Το Δωμάτιο Αυτό θα Ξέρει Μόνο

Δύο είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καινούριου μου δωματίου. Το πρώτο είναι ότι σε 50 μέτρα απέναντι βλέπω... το παλιό μου δωμάτιο. Όταν ήμουν στο παλιό στο τωρινό δωμάτιο έμενε κάποιος πολύ κρυψίνος, που είχε συνεχώς τις κουρτίνες κλειστές. Άρα δεν έβλεπε ποτέ εμένα να χτυπάω το γραφείο, να γυρίζω πέρα δώθε σαν την άδικη κατάρα, να ... ορισμένες φορές.

Το παλιό δωμάτιο είναι σαν το δωμάτιο του Δάντη (είτε του Χρήστου είτε η πραγματική κόλαση του Δάντη). Αφηνοντάς το σκότωσα την ελπίδα μέσα μου και πιστεύω πως άλλαξα ρότα. Αλλά θα το βλέπω πάντα απεναντί μου για να θυμάμαι.... Όταν έρθει ο καινούριος κάτοικος του θα πάω να τον γνωρίσω. Και να του πω πως αν ακούσει ένα πνεύμα να ζητάει γαλήνη είναι η ελπίδα που πέθανε. Και απλά μένει να της κάνω τα σαράντα...

Γυρνάμε στα παλιά καλά έτη. Βλέποντας το κουπόνι της Τρίτης με έπιασε ίλιγγος. Παιχνίδια να φαν και οι κότες μόνο που την εβδομάδα πριν την Αθήνα έχει μόνο διάβασμα, άντε και το πάρτυ της Βαλένθια στα στιγμιότυπα. Παίζω σήμερα και το επόμενο ραντεβού είναι στο god damn city. Και πάιζω 2 χηνάρια. Γουεστ Χαμ - Αστον Βίλα και Ιωνικός-Καλαμαριά....

Το δωμάτιο αυτό θα ξέρει μόνο πως έφτασα γυμνός στον πόνο,
το δωμάτιο αυτό θα ξέρει μόνο ότι δεν φανταστηκές ποτέ...

Friday, September 08, 2006

Η Ελπίδα Πεθαίνει Πάντα Πρώτη

Καθώς μου είχε πέσει το νεφρί κουβαλώντας τα πράγματα στο καινούριο μου δωμάτιο, το μαγευτικό απόγευμα στο Μπέρμιγχαμ μου ταρακούνησε τον εγκέφαλο. Όσο μόνος και αν νιώθω, όσο μακρύ και αν φαίνεται τούτο το μονοπάτι η γαλήνη που δίνει αυτή η άπλα σε συνδυασμό με το πράσινο και το ατελείωτο γαλάζιο τροφοδοτεί εκ νέου τις μπαταρίες.

Σκότωσα την ελπίδα μέσα μου. Την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο όπως και αν το μεταφράσει κανείς. Δεν είμαι το κέντρο του κόσμου και ούτε πρόκειται να γίνω ποτέ. Οι συγκυρίες μπορεί να φαίνονται δυσμενείς όμως είναι απλά λάθος γεγονότα σε λάθος στιγμές. Ποιες είναι οι δικές μου ευθύνες που δεν έχω πάει ποτέ διακοπές με κάποιον φίλο μου (εκτός μιας φοράς στα Κύθηρα)? Ποιες είναι οι ευθύνες μου κάποια συγκεκριμένα άτομα δεν πρόκειται να με πάρουν ποτέ σοβαρά? Πολλές οι λίγες οι ευθύνες πάντα πίστευα πως η καλή διάθεση (και η γαμιόλα η ελπίδα) μπορεί να εξισορροπήσει τα αρνητικά κύματα.

Όνειρο απατηλό. Η ελπίδα ήταν το προσωπικό μου άλλοθι. Πλέον έκανα το πρώτο βήμα. Την σκότωσα...

Η Γουόλσολ είναι σε καλή κατάσταση και με 2.5 μέσα στην Γκρίσμπι που ψάχνει στα αζήτητα για δανεικό επιθετικό είναι πολύ καλή περίπτωση.

Το ίδιο και η Σάντερλαντ που αποκλείω να χάσει από μια Ντέρμπυ που ακροβατεί ανάμεσα στα όνειρα των οπαδών της, την θλιβερή οικονομική κατάσταση της που την οδηγεί να δανείζει έμπειρα παικτάκια δω και εκεί για κανά ψωροκόμματο, και το γενικά μέτριο έμψυχο δυναμικό της. Ο Κιν είναι άπειρος ακόμα στην Τσάμπίονσιπ αλλά είναι ακόμα νωρίς για να τον ξενερώσουν οι παίκτες του συν ένα σωρό άτομα που ήρθαν τις τελευταίες 10 μέρες στο στάδιο του Ήλιου.

Τέλος η Ντονκάστερ με την Τζίλιγχαμ είναι ένα παιχνίδι που με χαλάει η απόδοση του άσσου αλλά θα το έχω στα υπόψη μου μέχρι την τελική στιγμή. Έχοντας πάει κουβά από την Ντονκάστερ μετά το τελικό του Μουντομπάσκετ κάθισα και την μελέτησα λίγο και γενικά την θεωρούν παρεξηγημένη ομάδα που έχει φόντα για τα Πλέι οφ. Η άμυνα της Τζίλιγχαμ έχει φουρτούνες και με την Ντονκάστερ στα φόρτε της η θα τα φάνε νωρίς η θα κλειστούν πίσω και ζήσε μάη μου....

Παοκάρα διπλό.... Δυσαρεστήθηκε ο Πρωθυπουργός με τις φασαρίες στην ΔΕΘ. Μωρέ τι μας λες... Όταν έταζες τον ουρανό στα άστρα σε αυτά τα παιδιά ενός κατώτερου θεού και σε ψήφιζαν οι ηλίθιοι ήταν καλά. Τώρα πάρε .... Άντε να μην σου πω τι να πάρεις. Ντουμιτρέσκου τσαμπουκαλεμένος, Ριβάλντ0 έξω, επίστροφή του παλτού (ίσως το μεγαλύτερο στοιχείο) και κυρίως μια ωραία παγίδα για να χρεωθούν οι φουκαράδες στα προποτζίδικα και να νομίζει η συμπρωτεύουσα ότι υπάρχει ακόμα στον χάρτη....

Και ένα στάνταρ για μακροχρόνια.... Αποτελέσματα Θρύλου στην Ευρώπη.... 4 ήττες 2 ισοπαλίες και του χρόνου έρχεται ο στόλος για νέες γενιές κακομοίρηδων ....

Wednesday, September 06, 2006

Πιπώνοντας τις Γκάιντες

Το Σκωτσέζικο πρωτάθλημα έχει μια ιδιόμορφη κατάρα. Είναι λίγο χειρότερο από το ελληνικό. Και όμως η εθνική κατά διαστήματα κάνει μικρές υπερβάσεις.

Αυτή η εθνική Σκωτίας είναι έτοιμη για την υπέρβαση. Όχι βέβαια επειδή νίκησε 6-0 τα Φερόε το Σάββατο ούτε γιατί βρίσκεται σε εύκολο όμιλο (κάθε άλλο). Αλλά επειδή το έχουν όλοι πιστέψει και πάνε σήμερα στην Λιθουανία για ένα καθαρό διπλό. Άλλωστε μετά το αναπάντεχο 1-1 στην Νάπολη το Σάββατο και την ρεβάνς του μουντιάλ σήμερα οι σκωτσέζοι έχουν μια χρυσή ευκαιρία να ξεφύγουν σήμερα. Και θα το κάνουν απέναντι σε μια χώρα της οποίας 5 βασικοί παίχτες παίζουν στην Σκωτσέζικη Πρέμιερσιπ. Για να καταλάβετε και το επίπεδο της Σκωτσέζικης λίγκας.

2.6 και τα μυαλά στα κάγκελα....

Friday, September 01, 2006

Το Πραγματικό Νέο Άλάμο

Παπάρια Άλαμο ήταν το προηγούμενο ποστ. Το νέο Άλαμο επιτελέσθηκε μόλις πριν λίγες ώρες από την 52η πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια πισώπλατη μαχαιριά που αφού έγινε εναντίον των αλματοφόρων πριμαντόνων του ΝΒΑ ίσως να μπορεί να γίνει και αλλού.

Τώρα πια δεν υπάρχει επιστροφή. Κερδίστε το χρυσό και ρίξτε λίγο ζάχαρη στη εμποτισμένη απο πληγές και ανοησία Ελληνική κοινωνία. Τα παιδιά φτιάξαν το μέλλον τους κάνοντας την δουλειά τους και το κέφι τους με βάση το αστείρευτο ταλέντο τους και όχι με την ελληνική ψυχή και άλλες εθνικιστικές παπαριές. Η Ελλάδα θα συνεχίσει σαν άλλη Ανατολική Γερμανιά να κρύβει πίσω από άρτους και θεάματα τον καρκίνο που την έχει καθηλώσει στην διαπλανητική εντατική. Και όσες μαριονέτες και αν συγκεντρωθούν στην κάθε Ομόνοια για το κάθε 'γαμημένο' είναι ανίκανοι να καταλάβουν ότι τέτοιου είδους επινίκια είναι το τελευταίο αποκούπι μέσα στην καθημερινή τους μιζέρια.

Ένα Χαίρε στον Παναγιώτη.... Αυτή την αδάμαστη ψυχή... Όσο μυξόκλαιγε σαν παίκτης στους διαιτητές τόσο σοβαρός είναι σαν προπονητής. Γηράσκω αεί διδασκόμενος...

Είναι υπέροχο ότι δεν ξεχωρίζω ούτε ένα παίκτη σαν κορυφαίο γιατί όλοι βάλανε απίστευτα λιθαράκια. Απλά ο Σοφοκλής με την απέραντη μάζα και καύλα του με ανάγκασε να ουρλιάζω και να ακούγομαι σε ένα χώρο που αν ρωτήσεις τους 9 στους 10 τι είναι η σπυριάρα θα σου πουν κολοκυθάκι ενώ η συμπαθειά μου για τον Παπαλουκά είναι απεριόριστη....

Δεν σας ευχαριστώ.... απλά σας θαυμάζω

Υ.Γ1: Καθώς το μπλογκ πλέον έχει μονοδιάστατο χαρακτήρα θα προχωράω ακόμα και με προσωπικές αιχμές. Θέμα 1: Στην Αθήνα υπάρχουν κάτι σούργελα (με ονοματεπώνυμο) που την μία το παίζουν σοσιαλιστές την άλλη εθνικόφρονες και την τρίτη μεταφέρουν ατάκες Λιακόπουλου (ανταποκρινόμενοι στην επανεμφάνιση των βλακόσαυρων στα μουσεία φυσικής ιστορίας). Αυτά τα σούργελα δεν ενοχλούνται από το μαύρο χρώμα του Σοφοκλή στην εθνική ή απλά ανοίγουν κάθε φορά το στόμα τους γιατι απλά βαριούνται να πάνε μέχρι την τουαλέττα να ανοίξουν τίποτε άλλο???? Ρητορική ερώτηση αλλά για μένα που είμαι μαλάκας κρίσιμη.... Κάποιοι βέβαια παρακολουθούν απλά τα γεγονότα.... Δεν παίρνουν ποτέ θέση...

Υ.Γ2: Προκύπτει από το πρώτο.... Θα ρθει η μέρα που αυτοί οι βλακόσαυροι θα τρέχουν στην Ομόνοια όχι για να πανηγυρίσουν αλλά για να διαμαρτυρηθούν που δεν τους σέβεται κανείς.... Ελπίζω να έχω ακόμα ανθρωπιά μέσα μου και να μην τους κοροιδεύω τότε.... Τώρα δεν τους κοροϊδεύω... Απλά τους αναφέρω σαν παράδειγμα αποφυγής γιατί εμένα με βοήθησε έμμεσα η δική τους παρακμή.

Υ.Γ3: Σήμερα έχει μόνο Μάκλσφιλντ... Αύριο θα πάω να δω την Κρου στην τηλεόραση και δεν θα παίξω τίποτα αλλά σήμερα θα πάω για το χ2 με μεγαλύτερο ποντάρισμα στο διπλό της Μάκλσφιλντ καιι το Χ καβαντζοκατάσταση....